Toewijding en filantropie

Dertien jaar oud Jakob Berr niet voorzien wat voor impact het op zijn carrière zou hebben, toen zijn oudere broer hem meenam naar een fotolaboratorium dat voor zijn dood van hun vader was. Tegenwoordig noemt hij het “Een keten van oorzaak en gevolg die onvermijdelijk leidde tot mijn beroep als fotojournalist. Sinds ik de eerste foto voor mijn ogen zag ontstaan, heeft fotografie me nooit meer kunnen verbazen.” Jakob Berr, die nu 31 jaar oud is, studeerde fotojournalistiek in München, Hannover en aan de Missouri School of Journalism in de Verenigde Staten, waar hij zijn masterdiploma behaalde. Na gewerkt te hebben voor Amerikaanse dagbladen zoals de Valley Nieuws or Denver Post drie jaar lang riepen zijn Beierse roots hem afgelopen september terug naar München, waar hij als freelance fotograaf werkt.

Met zijn vermogen om opmerkzaam te blijven voor tekens en toegewijd aan hun betekenis, werd Jakob Berr een fotograaf en deze attributen helpen hem zijn specifieke onderwerpen te vinden - of soms vinden ze hem. Sommige van die uiteenlopende verhalen lijken misschien willekeurig, maar wat ze allemaal gemeen hebben, is een geweldige filantropie. Hij voelt zich aangetrokken tot mensen, tot hun hoop en verdriet, zegt Jakob Berr. Wie zijn tegenhanger ook is, hij wil meer te weten komen. En zo onthult elk afzonderlijk verhaal, hoe log of controversieel het ook mag overkomen, iets echts, authentieks en diepmenselijks. In verschillende fotoseries en multimediadocumentaires vestigt Jakob Berr een indrukwekkende verbondenheid met zijn hoofdrolspelers en hun eigen zorgen. Gehoorapparaat toont de driejarige Adian die zijn gehoor verloor na een hersenvliesontsteking, maar nu leert om gesproken taal te gebruiken dankzij geïmplanteerde hoortoestellen. Ik hoor niet in de hemel begeleidt de terminaal zieke Joe en zijn familie in hun dagelijks leven. Een andere serie portretteert persoonlijkheden van het Indie-muziekfestival Ondergrondse muziekshowcase. Tegenwoordig werkt Jakob Berr aan een langlopend rapport over een Turkse gemeenschap in het zuiden van München die wordt gesponsord door een Duitse vereniging die auteursrechtelijke bescherming biedt aan artiesten.

Vergeven, maar niet vergeten vertelt over Valeria Brown, wiens dochter Angela onder invloed van drugs door haar vriend werd vermoord. Aanvankelijk zocht Jakob Berr naar een manier om met de doodstraf als maatschappelijk gegeven om te gaan. "Ik wilde meer weten over deze keten van geweld en de emotionele effecten ervan - te beginnen met de moord op een geliefde en door te gaan met het doodvonnis en mogelijk zelfs de executie." Nadat het project was voltooid, kwam Jakob Berr Valeria opnieuw bezoeken om haar de uiteindelijke resultaten van zijn werk te laten zien. Ze keken samen op haar bank naar de drie hoofdstukken van het verhaal. De hele tijd zei Valeria geen woord. Toen het laatste hoofdstuk voorbij was, zat ze daar een paar minuten stil naar het lege scherm te staren. Toen draaide ze zich naar hem om, omhelsde hem en hield hem een ​​tijdje vast. “Het is een prachtige beloning voor een fotograaf als zijn werk zo'n reactie oproept. Dit gebaar was onbetaalbaar omdat het me deed beseffen dat ik aan de vereisten van Valeria's verhaal had voldaan. We onderhouden nog steeds een oprechte vriendschap”, zegt Jakob Berr.

Terwijl Vergeven maar niet vergeten voortgekomen uit een persoonlijke interesse, andere verhalen ontwikkelden zich door invloeden van buitenaf en Jakob Berrs onbevangenheid. In 2008 bezocht hij Kuakata, een klein vissersdorpje in Bangladesh. De regio was drie maanden eerder door een cycloon verwoest en de dorpelingen worstelden nog steeds met de nasleep van de ramp. Geïnspireerd door hun moed begon Jakob Berr spontaan te werken aan een verhaal over de vissers en hun dagelijks leven.

Met foto's van een sloppenwijkbrand in Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh, Jakob Berr en twee van zijn collega's organiseerden een campagne die meer dan 10.000 € opleverde. Ondersteund door de ontwikkelingshulporganisatie NETZ eV ze konden noodhulp in de sloppenwijk Karail financieren. De foto's van de vissers van Kuakata droegen ook bij aan de inzamelingsactie die de meest getroffen sloppenwijkbewoners in staat stelde weer een eigen inkomen te creëren. Aangemoedigd door Jakob Berr, Photocircle zal meewerken NETZ eV als projectpartner in de toekomst.

Je kunt werk van Jakob Berr vinden op Photocircle nu. Zijn eigen pagina jakob-berr.com toont de hele prachtige verscheidenheid van zijn portfolio.