Oliver Fluck – Een podium creëren

De opvallend belichte foto's van Oliver Fluck zijn zo intens, je zou haast denken dat hij een team van lichttechnici had die hem bij elke opname assisteerde. Dit kan niet verder van de waarheid zijn. Het talent van Fluck ligt in zijn intuïtie en geduld om te wachten op dat perfecte moment en dat perfecte schot. De enige andere uitrusting die hij naast zijn camera nodig heeft, zijn een paar comfortabele schoenen.

Een inwoner van Limburg, Duitsland, Oliver Fluck lijkt een instinctief begrip te hebben van steden en omgevingen over de hele wereld, en de intimiteit van zijn fotografie laat dit duidelijk zien. Gelukkig hielp zijn verhuizing van Duitsland naar Princeton (net buiten New York) hem de fotograaf binnen wakker te maken en zo'n collectie te produceren.

Hoe ontdekte je voor het eerst je liefde voor fotografie?

Het duurde even voordat ik dat ontdekte. Als kind kwam ik vaak in aanraking met analoge fotografie, aangezien mijn vader als journalist werkte. Interessant genoeg voelde ik pas een klein vonkje bij de aankoop van zijn eerste digitale camera in 2001. Ik was me terdege bewust van al het werk dat komt kijken bij het ontwikkelen van foto's in het lab. Daarom fascineerde het me dat je met digitale fotografie vrijwel direct het resultaat op een computerscherm kunt zien en er dingen mee kunt doen. Het duurde echter nog twee jaar voordat ik de drang voelde om zelf foto's te maken. Dat was toen ik van Duitsland naar Princeton, New Jersey verhuisde voor een stage. De interesse in fotografie groeide terwijl ik mijn weekenden doorbracht met het ontdekken van het nabijgelegen New York City.

Je foto's zijn zo mooi belicht, bijna alsof ze in een studio zijn gemaakt. Hoe krijg je de belichting zo goed in een buitensituatie?

Oh dank je! Ik werk er niet aan om de verlichting te krijgen zoals ik wil. Het is meer dat ik ronddwaal op zoek naar scènes die ik interessant vind. Hoe verder ik kwam in deze discipline, hoe meer ik me realiseerde hoe belangrijk licht is. Het is echter moeilijk te vinden en je wordt kieskeuriger naarmate je er langer mee bezig bent. Het is vervelend en raar om te doen. Soms, als ik alleen door een stad loop zonder het te vinden, begin ik aan mijn gezond verstand te twijfelen.

De compositie van je fotografie lijkt zo goed beheerd, hoe bereid je je voor voordat je de foto maakt?

Tenzij ik op zoek ben naar iets in het bijzonder, waar de compositie al van tevoren is vastgelegd (zoals mijn serie 'Street Theater'), kruip ik meestal rond de scène en bekijk ik het vanuit verschillende hoeken. Als ik eenmaal een goede positie heb gevonden, begin ik vanaf daar en blijf ik het vanuit een paar andere hoeken proberen. Achteraf blijkt meestal dat de eerste pogingen niet de goede zijn, en ik ben blij dat ik ben blijven experimenteren. Je zou verwachten dat je met de tijd leert, maar het lijkt erop dat ik dat niet doe: de eerste pogingen zijn gewoon nooit de goede.

Wiens werk heeft jou het meest beïnvloed?

Mag ik schilders noemen? Ik hou van de sfeer in de werken van Edward Hopper. Ook ontdekte ik onlangs de stadsschilderijen van Kim Cogan. Ik heb hem waarschijnlijk te laat opgemerkt om hem een ​​invloed te noemen, maar ik ben erg onder de indruk en voel me verbonden met zijn werken. Ik verzamel nu afdrukken van zijn schilderijen. Niet de originelen, alleen afdrukken.

Wat is het enige dat je zou willen weten voordat je foto's begon te maken?

Ik wou dat ik me toen had aangemeld voor een kilometerprogramma.

Welke van jullie werken was het moeilijkst om te fotograferen? Waarom?

Eigenlijk is de grootste moeilijkheid zelden een externe factor. Af en toe, als ik iets vind dat de moeite waard is om te fotograferen, moet ik mezelf ervan overtuigen dat het echt de moeite waard is om te stoppen, de camera tevoorschijn te halen, hem op te zetten en zo. Er is vaak een kleine discussie gaande in mijn hoofd. Soms wint de luie kant en zeg ik 'eh' en besluit ik het niet te doen. Dus naast een hek hier, of een vuilnisbak daar, zou ik zeggen dat soms de grootste uitdaging is om geïnspireerd te blijven.

Wat volgt er voor Oliver Fluck?

Enkele kleine stapjes, te klein om op te noemen. Oh, en twee grote ideeën, maar die zijn nog te vaag om te noemen :) Natuurlijk hoop ik ook hier op succes Photocircle. Ik vind het echt leuk wat jullie doen!

Bedankt voor je tijd, Oliver, en veel succes om 's nachts door die straten te kruipen!

Als je van Olivers werk houdt, neem dan een kijkje in zijn galerij op Photocircle en bezoek zijn website.